Een paar weken geleden komt ze voor het eerst bij me voor persoonlijke coaching. Een hard werkende manager, moeder, partner en dochter. Ze is moe, kapot moe. Ze kan niet meer. Alles in haar schreeuwt om rust, heel veel rust. Eigenlijk al meer dan een jaar. En toch, probeert ze zo goed en zo kwaad als dat gaat de touwtjes in handen te houden. Zich staande te houden in de orkaan. Thuis, maar bovenal op haar werk. Zich ziek melden lukt niet. Wat dan? Dan stort ik helemaal in? Hoe moet dat op het werk? Ze hebben het al zo druk. Ze maakt zich zorgen over haar positie. En misschien nog wel het allerbelangrijkste; ze schaamt zich er voor dat ze het niet redt. Ze zou dit moeten kunnen!

We bespreken samen de ‘vragenlijst stressklachten’ van het CSR Centrum (CSR staat voor Chronische Stress Reversal) en alle uitkomsten staan dik in het rood! Geen verrassing! Een en al herkenning. Om haar te helpen het besluit te nemen, nu echt gas terug te nemen, laat ik haar een van de educatieve filmpjes van het CSR Centrum zien. Ook nu pijnlijk herkenbaar. Ik weet wat me te doen staat; haar begeleiden om de roofbouw te stoppen en te gaan werken aan fysiek herstel. We bespreken samen de acties die ze te ondernemen heeft richting haar directeur, medewerkers en de huisarts. Oef, best veel en heftig! Na een uur nemen we afscheid en bij het hek zegt ze nog even snel: ‘Het is echt moeilijk voor me om me ziek te gaan melden!’

Kort daarop zien we elkaar weer. En guess what? Ze heeft de stap gezet. Ze heeft zich ziekgemeld, haar directeur persoonlijk geïnformeerd, een overdracht verzorgd, collega’s geïnformeerd en een bezoek gebracht aan de huisarts. Chapeau, wat een moed! We kunnen de volgende stap zetten. Het geven van een invulling aan haar dagen, zodat zij optimaal tot rust kan komen èn kan werken aan haar herstel. Een afwisseling van rust en activiteit. Bij voorkeur activiteiten die ze leuk vindt en energie geven. We brengen haar energie- en hulpbronnen in kaart. Dit verloopt soepeltjes. Wat een geïnteresseerde, creatieve en ondernemende vrouw is ze, als ze in goede doen is. Ze heeft echt een rijk repertoire van ‘energizers’, die ze begrijpelijker wijze al langere tijd links heeft laten liggen. Maar voor haar herstel kunnen we daar wel wat mee. En aan alles voel ik dat het de kunst is dat ze tegelijkertijd in beweging komt en weet te doseren. Na een uur ronden we samen af. Bij het hek staat haar partner te wachten. Hij brengt en haalt haar, want autorijden is voor nu te inspannend. Ben benieuwd wanneer ze zelf weer achter het stuur durft te kruipen.

Binnenkort zien we elkaar weer… Hoe zal het dan met haar gaan?

Het filmpje wat ik deze coachee laat zien kun je vinden op https://www.csrcentrum.nl/home/wat-je-moet-weten-over-burn-out/